Złoto jako inwestycja — fizyczne, ETF, CFD
Złoto od wieków pełni rolę aktywa zabezpieczającego przed inflacją i kryzysami. Współczesny inwestor może wybierać między złotem fizycznym, funduszami ETF a instrumentami pochodnymi. Różnice kosztowe i ryzykowe pokazują, że wybór formy inwestycji ma kluczowe znaczenie dla wyniku finansowego.
Złoto fizyczne
Sztabki i monety bulionowe oferują pełną kontrolę nad aktywem. Wadą są spready detaliczne, koszty przechowywania i ubezpieczenia. Marże detaliczne zależą od wielkości jednostki — mniejsze monety mają wyższy narzut procentowy. Przy dużych nominałach premia nad ceną spot spada.
Moneta 1 oz: cena spot 8 000 PLN, cena detaliczna 8 400 PLN. Spread = 400 PLN (~5%). Przy sprzedaży 7 900 PLN strata = 500 PLN.
ETF na złoto
Fundusze ETF odzwierciedlają cenę złota spot i oferują płynność. Koszt to opłata roczna (TER 0,15–0,40%), spread transakcyjny i ryzyko emitenta. W odróżnieniu od fizycznego złota, brak problemu przechowywania. Szczegóły kosztowe omawia analiza TCO.
Pozycja 100 000 PLN w ETF, TER = 0,25%. Roczny koszt = 250 PLN, niezależny od zmian ceny.
Kontrakty CFD
CFD dają ekspozycję na cenę złota z dźwignią. Koszty: spread, punkty swapowe, prowizja brokera. Ekspozycja jest krótkoterminowa, bo rolowanie generuje stały koszt. Brak dostawy fizycznej oznacza, że inwestor bierze na siebie ryzyko kontrahenta.
Pozycja 10 000 PLN, dźwignia 1:20, spread 0,3%. Swap 0,02% dziennie. Utrzymanie 30 dni ⇒ koszt ~0,6% pozycji.
Całkowity koszt posiadania (TCO)
TCO = koszty nabycia + opłaty bieżące + koszty sprzedaży. Dla fizycznego złota to premia i przechowywanie, dla ETF — TER, dla CFD — rolowanie. Porównanie TCO pokazuje, że przy krótkim horyzoncie CFD są najdroższe, a przy długim — fizyczne złoto z uwagi na koszty przechowywania.
Rola złota w portfelu
Złoto jest aktywem niegenerującym przepływów, ale ma korelację ujemną z akcjami i walutami. W okresach kryzysu stabilizuje wartość portfela. Wysoka inflacja i niepewność makroekonomiczna zwiększają popyt na kruszec. W analizach inflacji i stóp procentowych złoto traktowane jest jako instrument ochronny przed spadkiem realnych stóp.
Podsumowanie
Forma inwestycji w złoto powinna być dopasowana do horyzontu i akceptowanego ryzyka. Dla długiego terminu ETF łączą płynność z umiarkowanymi kosztami, dla krótkiego — CFD dają ekspozycję, ale z wysokim kosztem utrzymania. Złoto fizyczne pozostaje wyborem konserwatywnym, choć wiąże się z marżami i logistyką.
Artykuł informacyjny, nie stanowi rekomendacji inwestycyjnej.